வேண்டாம் அந்த வாழ்க்கை...!

முள்ளில் பட்டு இத‌ழ் கிழிந்தாலும் 

முகம் சுளிப்பதில்லை 

ரோஜாக்கள்..

கல் வீசி காயப்படுத்தினாலும்  

கண்ணீர் சிந்துவதில்லை 

கனிமரங்கள்..

‌கோடி முத்தங்களை 

உளியோடு பகிராமல்  

எந்தப்பாறையும் தெய்வமாவதில்லை..

சுமந்தவளின் மரணத்தில் தான் 

மகத்துவம் ஆகிறது 
முத்து..

 பிறையோடு வளர்ந்து தேய்ந்துதான்
உலகை பரவசப்படுத்துகிறது
வெண்ணிலா..

அலைகள் அடிக்காத நிமிடங்களை
‌எப்போதும் ‌வேண்டுவதில்லை
கரைகள்..

 வலி‌களை வாங்கிய மனமே
வாழ்க்கையை ரசிக்கும்..
ரணங்களை உடுத்திய இதயமே
உன்னதத்தை உணரும்..
ஆகையால்

 ஓ.. உலகத்தீரே..
ஒரு போதும் விரும்பாதீர்
வலிகள் இல்லாத வாழ்க்கையை...

அன்பாக வாசகர்களே..
வந்துப் போனதற்கான  தடயங்களை இங்கே விட்டுச் செல்லுங்கள்..