விண்மீனில் மோதி உடைப்படும் சரித்திரம்...

மழையை ரசிக்க மனமில்லை
வசிப்பது ஓலை குடிசைக்குள்..

தூரத்தில் குயிலின் குரல் 
என்ன செய்ய
காதுகள் அடைந்து கிடக்கிறது பசியால்..

மலையேறி உச்சித்தொட எண்ணமிருக்கிறது

யார் அவிழ்ப்பார் கால்களின் சங்கலிகளை..

எங்களுடையது
காற்றில் ஏறி வானைத் தொடும்போது
விண்மீனில் மோதி உடைப்படும் சரித்திரமே..

எங்களுக்கான இதிகாசங்களில் 
இடர்பாடுகளே அதிகம் இருக்கிறது..

சூடிக் கொண்டிருப்பது மாலைகள் தான்
அதில் பூக்களுக்கு பதிலாய் முட்கள்.. 

வானம் தான்டி பறக்க ஆசைக்கு சிறகு முளைக்கிறது
பூமியில் புதைந்து கிடக்கும் 
பாதங்களின் ஆணிவேர்தான் அறுபட மறுக்கிறது..

எதையும் நன் செய்தே விதைக்கிறோம்
ஆனால் அது புன் செய்துவிட்டே போகிறது..

எங்களுக்கான வாழ்வில் 
அழுத்தங்கள் அதிகம...

வீழ்வதற்கு காரணம் சொல்ல 
விதி இருக்கிறது
எதை சொல்லி ‌எழுவோம்..

கவிதை என்பது...  வார்த்தைகளின் தொகுப்பு அல்ல..
அது இதயத்தில் வலி..
 
கவிதையை ரசித்தவர்கள் அனைவருக்கும் நன்றி..!