அவசர அவசரமாக ஓடி
ஒதுங்கி நின்றேன்
அடை மழையை
பார்த்தவுடன்...!
நின்று..
நிதானமாக...
நனைந்து...
நீர் சொட்டச் சொட்ட
பொறுமையாக
வந்தடைந்தது...
என்
பால்ய மனசு...!
*************************
சப்தமின்றி
உடைப்படும்
உடைப்படும்
ஒரு நீர்குமிழிபோல்....
என்
கனவுகளில்
கல் எறிந்துவிட்டுப்
போகிறாய்....
போகிறாய்....
அர்த்தமற்றதாகி விட்டது
என் அத்தனை
இரவுகளும்...!
இரவுகளும்...!
******************************
சந்திக்கும் தருவாயில்
அவளிடம்
இப்படியாய்
பேசவேண்டும் என...
மேறுகேற்றி
வைந்திருந்த
வைந்திருந்த
அத்தனை
வார்த்தைகளும்....
மனசெனும்
பெருவெயியில்
சிக்கி சிதைந்து
போகிறது...
பேசாமல்
திரும்பிய
சந்திப்புகளின் முடிவில்...!
***************************
பேசும் படம்....
வாசித்தமைக்கு மிக்க நன்றி..!
0 comments:
Post a Comment
நீங்கதாங்க ரொம்ப நல்லவங்க...
கருத்தெல்லாம் சொல்றீங்க... நன்றிங்கண்ணா...!