பனிக்கால இரவுகளில்
என்னை சுற்றியிருக்கும் கதகதப்பு நீ...!
மழைக்கால பொழுதுகளில்
என்னை வருடிச் செல்லும் சாரல் நீ...!
கோடை கதிர்களை நெருங்கவிடாமல்
என்னை தொடரும் நிழல் நீ..!
வாடைக்காற்றுகள் தீண்டாமல்
என்னை வாசம் செய்யும் வாசல் நீ..!
அந்தி சாயலில் சுகமாய்
என்னை வருடிச்செல்லும் தென்றல் நீ..!
என் வாழ்க்கையை எல்லாகாலத்திலும்
ஒளிரவைக்கும் பொன் வசந்தம் நீதானே....!
அருமை அருமை
ReplyDeleteசொல்லிச் சென்றவிதமும் முத்தாய்ப்பும்
மிக மிக அற்புதம்
தொடர வாழ்த்துக்கள்
tha.ma 2
ReplyDeleteவாவ்...இனிமை!அருமை!
ReplyDeleteநீ ...நீ...நீதான் அழகா சொன்னீங்க.
ReplyDeleteWONDERFUL!
ReplyDeleteஎன்ன தல இப்டி ஒரு ஏமாத்தீட்டீங்க ,,ஹ்ம் நான் கூட சமந்தா பத்தி எதாச்சும் இருக்குமானு வந்தேன் :)
ReplyDeleteஅருமை
ReplyDelete\\என் வாழ்க்கையை எல்லாகாலத்திலும்
ஒளிர வைக்கும் பொன் வசந்தம் நீதானே....!//
சூப்பர்ப்...
ReplyDeleteBeautiful!
ReplyDeletesuper .... title timing .. wow
ReplyDeleteசூப்பர் கவிதை! வாழ்த்துக்கள்!
ReplyDeleteஅன்பின் சௌந்தர் - பொன் வசந்தம் அருமையான கவிதை - மிக மிக இரசித்தேன் - நல்வாழ்த்துகள் - நட்புடன் சீனா
ReplyDeleteபொன் வசந்தமாய் அருமையான கவிதைக்குப் பாராட்டுக்கள்..
ReplyDeleteSo Nice
ReplyDelete